صد بار گفتم پائيز دارد جدي مي شود هرشب...
هي هيچ كسي باور نكرد ...
فكر كردند خل شده ام
پائيز آنقدر جدي شد.... كه زمستان از راه رسيد
هي گفتم : ماماني... اگر نبري ام ،زمستان مي رسد يخ مي زنم ها.... خوابم مي گيرد ....
هي ماماني محل نگذاشت...
حالا خوابم گرفته اما به خواب نمي روم....
من
در تلاطم بي دليل فركانس هائي كه مي گيرم اين روزها
در بهت نگاه اين زن لاغر اندام بلند قد كه درد در شكم اش مي پيچد بخاطر 7 روز مرخصي استحقاقي كه رئيس داده به ام ...در ميان بازوهاي مهربان منيژه....
بغض كوفتي ام را – كه عين يك سنگ خارا بيخ گلويم را فشار مي دهد – هي مي خواهم قورت بدهم.... ... نه از سر غصه... كه از خستگي ...از روزمرگي ... كه نمي شود آنرا خواباند ..
كه نمي شود گم اش كرد... يا مچاله اش كرد عين يك تكه كاغذ باطله و چپاندش توي لوله ي سياه بخاري....
توي لوپ بي فرجامي كه نه ، انگار توي لوپ بي ابتدا و پايان سردرگمي افتاده باشم كه هيچ روزني به بيرون ندارد براي گريز...
مي دانم كه گريز از اين دايره ي لعنتي به معني رهائي نيست... فقط جهيدن توي يك لوپ ديگر است
آهان !
خل شده ام نه؟،
نه من چيزي ام نيست فقط آنقدر پائيز را جدي نگرفتيد ... كه زمستان رسيد.
مثل هميشه ... مثل هر سال كه هي برگها زرد و سرخ مي شوند از خجالت و همه اش مي خواهند حالي كنند به ما آدمها كه ....
بعد باز هيچكسي نمي فهمد... بعد مي ريزند ... مي مانند زير كفش هامان... جيغ مي كشند.... كه ما بفهميم ... بابا! شوخي نيست ها... جدي بگيريد هوا را...
و ما آدمهاي هيچ.... تنها لبخند مي زنيم و تازه، اگر خيلي اهل دل باشيم صداي زجه ي برگها زير پاهامان خيلي هم دلنشين به نظرمان مي رسد.....
از امسال كه گذشت...
خوب مي دانم.... سال ديگر هم همين است... هي من اشك و ناله مي كنم كه : آي.... دستي پائيز دارد جدي مي شود ها ...
و هي شما كه سرتان را تكان مي هيد و زير گوش هم مي گوئيد :
طفلي! خل شده باز ...
ولي هرگز نمي پرسيد : طفلكي!
اين طور كه داري خودت را هلاك مي كني و گلويت را پاره مي كني
اصلاً منظورت از جدي شدن پائيز...
چي بود؟
سي و يكم/زمستان/85
تهران زشت
هي هيچ كسي باور نكرد ...
فكر كردند خل شده ام
پائيز آنقدر جدي شد.... كه زمستان از راه رسيد
هي گفتم : ماماني... اگر نبري ام ،زمستان مي رسد يخ مي زنم ها.... خوابم مي گيرد ....
هي ماماني محل نگذاشت...
حالا خوابم گرفته اما به خواب نمي روم....
من
در تلاطم بي دليل فركانس هائي كه مي گيرم اين روزها
در بهت نگاه اين زن لاغر اندام بلند قد كه درد در شكم اش مي پيچد بخاطر 7 روز مرخصي استحقاقي كه رئيس داده به ام ...در ميان بازوهاي مهربان منيژه....
بغض كوفتي ام را – كه عين يك سنگ خارا بيخ گلويم را فشار مي دهد – هي مي خواهم قورت بدهم.... ... نه از سر غصه... كه از خستگي ...از روزمرگي ... كه نمي شود آنرا خواباند ..
كه نمي شود گم اش كرد... يا مچاله اش كرد عين يك تكه كاغذ باطله و چپاندش توي لوله ي سياه بخاري....
توي لوپ بي فرجامي كه نه ، انگار توي لوپ بي ابتدا و پايان سردرگمي افتاده باشم كه هيچ روزني به بيرون ندارد براي گريز...
مي دانم كه گريز از اين دايره ي لعنتي به معني رهائي نيست... فقط جهيدن توي يك لوپ ديگر است
آهان !
خل شده ام نه؟،
نه من چيزي ام نيست فقط آنقدر پائيز را جدي نگرفتيد ... كه زمستان رسيد.
مثل هميشه ... مثل هر سال كه هي برگها زرد و سرخ مي شوند از خجالت و همه اش مي خواهند حالي كنند به ما آدمها كه ....
بعد باز هيچكسي نمي فهمد... بعد مي ريزند ... مي مانند زير كفش هامان... جيغ مي كشند.... كه ما بفهميم ... بابا! شوخي نيست ها... جدي بگيريد هوا را...
و ما آدمهاي هيچ.... تنها لبخند مي زنيم و تازه، اگر خيلي اهل دل باشيم صداي زجه ي برگها زير پاهامان خيلي هم دلنشين به نظرمان مي رسد.....
از امسال كه گذشت...
خوب مي دانم.... سال ديگر هم همين است... هي من اشك و ناله مي كنم كه : آي.... دستي پائيز دارد جدي مي شود ها ...
و هي شما كه سرتان را تكان مي هيد و زير گوش هم مي گوئيد :
طفلي! خل شده باز ...
ولي هرگز نمي پرسيد : طفلكي!
اين طور كه داري خودت را هلاك مي كني و گلويت را پاره مي كني
اصلاً منظورت از جدي شدن پائيز...
چي بود؟
سي و يكم/زمستان/85
تهران زشت
8 Comments:
گاهی در
مسیرتقدیر به کسانی بر می خوری که هرگز از وجودشان آگاه
نبوده ای! بعضی از همین آدمها چطور تمام زندگی ات را زیر و
رو می کنند و تو خیلی چیزها را از درون آنها بیرون می کشی
و خودت را کشف می کنی ساده است اما فکرش را که می کنی می
بینی چطور همه چیزتوی این دنیای غیر حقیقی بهم پبوند خورده
است
آرشيو
April 2004May 2004
June 2004
July 2004
August 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
October 2007
November 2007
December 2007
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 2009
October 2009
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
October 2010
January 2011
March 2011
April 2011
May 2011
August 2011
October 2011
March 2012
jediyate hamechiz rang bakhte........
ama man harfaye toro jedi migiram
in zemestoon ro jedi begir vaella bahar mirese.
khoshhalam ke oomdam inja va matalebet ro didam
بلاگ زیبایی دارید
------------
موفق باشید و سربلند
merc ke be dokhtare morde sar zadi...
aziiiz az in ke be man sar zadi
khoshhal shodam
ya hagh
www.depres888.blogfa.com