به رنگ هزار رنگ!


بوي دستهاي گرم ات جا مانده بود توي دستهام.
ببخشيد!
من
بازيچه ي دستهاي خوشبوي تو نيستم.
پشت سرم جا مي گذارم ات و تمام شكلاتهاي مثل خودت رنگ به رنگي را هم
كه داده بودي براي آشتي
مي ريزم توي سطل آشغال همان كسي كه تا همين دو هفته پيش
بدترين آدم دنيا بود و حالا آنقدر بهترين آدم دنيا شده كه همه ي اسمارتيزهاي خوشمزه ات را
مي دهي به اش.

ببخشيد!
من ديگر گول چشمهاي عسلي دروغگويت را نمي خورم
....
بچرخ تا ببيني مي تواني يكي مثل من پيدا كني؟
....
"Scream"

مي ترسم ..
از اين دنياي وا نموده ي لعنتي خيلي مي ترسم
كه همه چيز بي آنكه بتواني در مغز ات بگنجاني به هم وصل است....
دنيا به طرز وحشت آوري تنگ است
آنقدر وحشت آور كه حتا قدرت تجزيه تحليل را هم مي گيرت از ات.
آنقدر تنگ كه احساس خفگي مفرط مي كني . خفگي اي كه نه مي كُشد... نه بيخ گلويت را ول مي كند....
مي ترسم...
از خفگي كه معلق باشد و تمام نكند خيلي مي ترسم
از آدمهائي كه عين لينك هاي اينترنتي به هم يكهو وصل مي شوند ...
از علي رضا با آن طرز فكر غريب اش كه كشته ي سينماي وحشت است.
از sms هائي كه سه نقطه بيشتر ندارند.
از دستهاي محمد كه هميشه بوي فرمالين مي داد.....
از چشمهاي عسلي اين جوانكِ پر شور كه تا ته قلب ام را مي كاود

انگار مانده ام زير يك دستگاه پِرِسِ يك تُني....
خيلي مي ترسم